ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی و شناخت مهم ترین عوامل تخریب با استفاده از مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان زایی (مطالعة موردی: منطقة دامغان)
نویسندگان
چکیده
مبارزه با بیابان زایی، که امروزه تهدیدی جدی برای محیط و رفاه انسان به شمار می رود، نیازمند درک مسائل پیچیدة این پدیده از طریق ارزیابی، آگاهی از شدت عمل فرایند ها، و مشخص نمودن عوامل آن است. بنابراین، در این بررسی، پس از مطالعة شرایط حاکم بر منطقة دامغان، که نشان دهندة وجود بیابان زایی است، شدت و وضعیت فعلی بیابان زایی با تکیه بر معیارهای اقلیم، آب، زمین شناسی- ژئومورفولوژی، خاک، و فرسایش بادی، به عنوان مهم ترین معیارهای بیابان زایی، ارزیابی شد. با توجه به اعتبار بیشتر مدل های منطقه ای و مدل های دارای قابلیت بازنگری و اصلاح، در اینجا از مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان زایی (imdpa)، که برای استفاده در مناطق خشک واسنجی شده است، برای ارزیابی بیابان زایی استفاده شد. نخست شاخص فصلی بودن بارش، با توجه به ویژگی های خاص اقلیمی منطقه، به مدل اضافه شد. سپس، ارزیابی اولیة بیابان زایی انجام شد. سپس، با توجه به نتایج ارزیابی اولیه، شرایط منطقه، و مسائل مطرح شده در مراحل مختلف ارزیابی، اصلاحات لازم در مدل انجام شد و ارزیابی نهایی بیابان زایی و ارائة نقشة آن صورت گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که شدت بیابان زایی در 94/33 درصد از سطح منطقه شدید و در 06/66 درصد از سطح آن متوسط است. همچنین، اقلیم، شورشدن منابع آب و خاک، کاربری نامناسب اراضی، بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی، شیوة نامناسب آبیاری، و چرای مفرط مهم ترین عوامل بیابان زایی در منطقه است.
منابع مشابه
ارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی IMDPA (مطالعة موردی: دشت عباس، استان ایلام)
تحقیق حاضر به منظور بررسی پتانسیل بیابانزایی دشت عباس در منطقه نیمه‌خشک ایلام به وسعت 8/18028 هکتار با تکیه بر معیارهای خاک و پوشش گیاهی با استفاده از مدل ایرانی بیابانزایی صورت گرفت. با استفاده از این مدل هر یک از شاخص‌های عمق مؤثر خاک، بافت خاک، هدایت الکتریکی، درصد سنگ و سنگریزه، بهره‌برداری از پوشش گیاهی، تجدید حیات و وضعیت پوشش گیاهی با کمک نرم‌افزار ArcGIS®9.3، بدست آمده و نقشه مربوط به...
متن کاملارزیابی وضعیت فعلی بیابانزایی و شناخت مهم‌ترین عوامل تخریب با استفاده از مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابانزایی (مطالعة موردی: منطقة دامغان)
مبارزه با بیابانزایی، که امروزه تهدیدی جدی برای محیط و رفاه انسان به‌شمار می‌رود، نیازمند درک مسائل پیچیدة این پدیده از طریق ارزیابی، آگاهی از شدت عمل فرایند‌ها، و مشخص‌نمودن عوامل آن است. بنابراین، در این بررسی، پس از مطالعة شرایط حاکم بر منطقة دامغان، که نشان‌دهندة وجود بیابانزایی است، شدت و وضعیت فعلی بیابانزایی با تکیه بر معیارهای اقلیم، آب، زمین‌شناسی- ژئومورفولوژی، خاک، و فرسایش بادی، ...
متن کاملارزیابی کمی وضعیت بیابان زایی با استفاده از مدل مدالوس و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعة موردی: دشت شمیل- استان هرمزگان)
امروزه بیابانزایی به عنوان یک مشکل اساسی در خیلی از نقاط دنیا مطرح میباشد. یکی از روشها برآورد میزان بیابانزایی، مدل مدالوس میباشد. در این تحقیق شدت بیابانزایی دشت شمیل در شمال شرقی شهرستان بندرعباس که یکی از مراکز عمده کشاورزی استان هرمزگان میباشد، با استفاده از مدل مدالوس مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور ابتدا چهار معیار (اقلیم، خاک، پوشش گیاهی و مدیریت) و معیار منطقهای آب زیرز...
متن کاملارزیابی شدت بیابان زایی با استفاده از مدل ایرانی بیابان زایی imdpa (مطالعه موردی: دشت عباس، استان ایلام)
تحقیق حاضر به منظور بررسی پتانسیل بیابان زایی دشت عباس در منطقه نیمه خشک ایلام به وسعت 8/18028 هکتار با تکیه بر معیارهای خاک و پوشش گیاهی با استفاده از مدل ایرانی بیابانزایی صورت گرفت. با استفاده از این مدل هر یک از شاخص های عمق مؤثر خاک، بافت خاک، هدایت الکتریکی، درصد سنگ و سنگریزه، بهره برداری از پوشش گیاهی، تجدید حیات و وضعیت پوشش گیاهی با کمک نرم افزار arcgis®9.3، بدست آمده و نقشه مربوط به...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مرتع و آبخیزداریناشر: دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
ISSN 5044-2008
دوره 67
شماره 4 2015
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023